Waar zou ik nou beginnen…… Mijn leven rondt om de blog stond even stil sinds 13 mei. And who can blame me, laten we eerlijk zijn. Het mooiste in mijn leven, de geboorte van een kind heb ik voor de tweede keer mogen ervaren, Alhamdoulliah.

Ik ben moeder geworden van een prachtige zoon genaamd Mayzin Clark die om 10:22 geboren is en 4220kg woog. Drie uur later werd ik ontslagen uit het ziekenhuis en mochten wij met ons zoontje naar huis om van ons gezin te genieten op deze speciale moeder dag. Ik kon ook aan niks anders denken dan aan de ontmoeting tussen Lina en haar broertje. Deze gedachte heeft mij ook tijdens de bevalling zoveel kracht gegeven, hierover meer in mijn bevallingsverhaal die komen gaat.

Ik was van plan om jullie mee te nemen in mijn kraamweken, de eerste mijlpalen maar ik genoot zo van mijn blauwe wolk dat ik er gewoon niet van af wou stappen ook niet voor eventjes om een blog typen dus bij deze mijn excuses voor de trouwe lezers. Af en toe kon je wat volgen via Instagram. Maar ik merkte dat ik niet happy was met mijzelf, ik was tijdens deze zwangerschap 30 kilo aangekomen en als je dan ineens je zwangerschapsbuik kwijt bent valt het ineens echt op wat je nog moet verliezen. Althans in mijn ogen. Ik vond het daarom extra moeilijk om content te creëren met mooie foto’s met mij erop. Ik had geen zin om hieraan te denken dus besloot gewoon van mijn zwangerschapsverlof te genieten en weer te beginnen met schrijven wanneer ik daar weer behoefte aan had.

Die dag is nu aangebroken en ik ga gewoon weer door met het bloggen en ik ga een hoop leuks met jullie delen wat ook op zich heeft laten wachten.

Maar back to the point…..Hoe het nu met ons 3 maanden later?

Met ons gaat het goed het is heel erg wennen om ineens twee kinderen te hebben. Twee met verschillende behoeftes maar zij doen het beide goed. Mayzin is een hele makkelijke en rustige baby gelukkig. Lina zit in de peuterpuberteit waar wij het soms wat lastiger mee hebben. Maar die twee doen het goed, Lina is dol op haar broertje en zorgt super graag voor hem. Met twee kinderen is het snel mobiel zijn wat lastiger en vergt wat meer planning dit was ook één van de grootste punten waar ik aan moest wennen. Met Lina ging ik zo hup overal naar toe, lekker spontaan soms zelf alleen met mijn handtas een luier en billendoekjes. Dat kan nu absoluut niet meer, alles moet vooraf gepland zijn. Je hebt nu te maken met twee kids die je zoveel mogelijk dezelfde rust en regelmaat probeert te geven maar de behoeftes toch anders zijn van elkaar.  Ik ben sinds vandaag weer begonnen met werken, iets waar ik erg tegen op zag. Ja bij Lina was ik na haar geboorte nog 1,5 jaar thuis met haar. Nu kreeg ik te maken met het kolven een voorraad melk opbouwen en je 3 maanden oude baby achterlaten.  De opvang rond om de kinderen proberen wij op dit moment nog met de familie op te lossen. Lina blijft elke woensdag en donderdag naar schooltje gaan, waar zij het nog steeds erg naar haar zin heeft. Ik ben niet van plan om Mayzin naar de opvang te sturen tot hij zelf dingen kan aangeven en begrepen kan worden door anderen net als ik met Lina heb gedaan.  Althans zo denken wij er op dit moment over.

Nou voor nu dus een korte update maar wordt dus vervolgt met veel meer leuke artikelen.

Bedankt voor jullie geduld, loyaliteit en liefde ik vond het zo fijn en bijzonder om te lezen hoe iedereen de afgelopen tijd met ons meeleefde. Heel bijzonder wat de kracht is van social media, moeders die ik persoonlijk niet ken maar waar je toch een band mee opbouw. Ik waardeer het dus ook echt dat je dit artikel nu aan het lezen bent, nogmaals bedankt daarvoor. Vergeet Sabb’s world niet te volgen op Instagram en Facebook als je op de hoogte wilt blijven van onze dagelijkse bijzonderheden.