Het is alweer Augustus en Mayzin is 3 maanden oud wat een bijzondere, mooie, heftige, intense, zoete maanden waren dit.  Ik heb alles om mij heen even stil gelegd om de eerste 3 maanden zo bewust en intens mogelijk mee te maken. Mijn wens is altijd geweest om maar twee kindjes te krijgen dus dit zal betekenen dat ik dit dan misschien wel voor het laatst mee zal maken. Misschien kwam het ook doordat ik nu juist wist van welke momenten ik juist langer of intenser van wou genieten.

Mayzin is een fantastisch lief ventje en het mooiste Moederdag cadeau die ik mij ooit heb kunnen wensen. Het is een flink kereltje die bij de geboorte op 13 Mei al 4220kg woog zoals jullie in mijn vorige blog konden lezen. Nu 3 maanden later weegt hij al 7300kg en is al 63 cm lang, mama haar borstvoeding doet hem dus erg goed. Omdat hij bij de geboorte al een flinke vent was werd mij al verteld dat hij een hongerige baby zal zijn in het begin en vaak om voeding zal vragen. Ik voed nu wel anders bij Mayzin dan dat ik bij Lina deed. Lina gaf ik bij iedere piep de borst bij Mayzin probeer ik hem goed en flink te laten drinken om de 3 uur. Zodat ik ook weet dat een piep of huiltje niet zal liggen aan het feit dat hij honger heeft. Dit gaat tot nu toe erg goed. Wij mogen dan ook niet klagen Mayzin eet en slaapt goed. S’nachts komt hij één keer voor voeding ook krijgt hij één keer per dag gewoon een flesje. Het is voor ons dan al echt een totaal ander kindje dan hoe Lina was, die was zo slank en tenger en vanaf geboorte al zo’n onrustige slaapster. Eén van de dingen die broer en zus in gemeen hebben is dat ze beide de speen weigeren. Bij Mayzin merk ik dan ook dat ik de speen soms echt mis vooral wanneer hij moeite heeft met het inslaap komen of wanneer hij begint te huilen en ik ondertussen bezig ben met Lina. Als oplossing geef ik hem een hydrofiele doek hier zuigt of tuttelen zoals ze het noemen.

Hoe voelt het als moeder van twee? Ik vind het heerlijk, ik ben echt extreem verliefd op onze kindjes. Dat het “zwaar” zou zijn daar had ik mij mentaal al op voorbereid daarom vind ik het echt best mee vallen. Ik heb ook echt bewust de ruimte en tijd genomen deze kraamperiode om te wennen aan onze nieuwe gezinssamenstelling. Ik merk dat als moeder van twee je echt in gemak moet denken en in praktische creatieve oplossingen nog meer dan dat je al deed met één. Maak het jezelf niet zwaarder of moeilijker dan het al is en wees niet al te streng voor jezelf. Je brein draait wel echt over uren bij twee kids, alles is plannen en meten.

Zaken als boodschappen doen met twee kinderen of het inslaap brengen/ houden van twee kinderen vind ik nog erg lastig. Ik merk ook dat bij een tweede kind je soms je kind langer laat huilen omdat jij gewoon op dat moment even je handen vol hebt, dit vind ik soms nog wel lastig want ik hou er echt niet van om mijn kinderen te laten huilen. Verder denk ik dat ik heel erg bof met een dochter als Lina die alles zo goed begrijpt en heel graag helpt bij het verzorgen van haar broertje. Ook bof ik met een man als Nabil die zodra hij thuis is mij probeert te ontlasten, soms moet ik er wel om vragen maarja mannen blijven mannen he.

Hoe vindt Lina het om een grote zus te zijn? Nou zij vindt het fantastisch, ze is extreem trots op haar broertje en ze houdt heel erg veel van hem dit was al meteen vanaf het begin zo. Mayzin verdrinkt haast in alle knuffels en kusjes die hij krijgt van zijn zus de HELE dag door. Maar na 2 weken kwam er een omkeer en begon Lina op een negatieve manier om aandacht te vragen en deed ze erg driftig. Zo wou zij bijvoorbeeld niet dat ik broertje ging voeden of verschonen en vertoonde ze jaloers gedrag. Ik moest van haar Mayzin iedere keer terug in de box leggen “Mayzin BOX MAMA”. Het was net alsof ze toen besefte dat Mayzin niet meer weg zou gaan, but he is here to stay! Ik moet zeggen dit heeft een goed weekje geduurd daarna draaide zij gelukkig weer bij. Men vond dat ik al erg gauw te been was, maar dit komt denk ik ook omdat ik wou dat het zo normaal mogelijk bleef voor Lina. Gelukkig heb ik een vlotte en makkelijke bevalling gehad waardoor ik weer snel op de been kon zijn voor mijn gezin. Ik probeer ook iedere dag gewoon nog één op één momentjes te hebben met Lina. Dit is heel schaars met een baby maar zodra hij even alleen slaapt probeer ik iets te doen met haar wat zij leuk vindt.

Wij hebben dus echt de mazzel dat Mayzin een chille baby is die het goed doet. De uitdaging zit het er meer in om bij beide kindjes te voldoen aan hun behoeftes en hun niks te kort te doen. Soms merk je namelijk dat één meer aandacht nodig heeft. Dat zijn van die situaties waar je als kersverse moeder van twee aan moet wennen en je draai in moet leren vinden heb ik gemerkt. Je geduld en multitask skills krijgen een kei harde schop onder hun kont bij het krijgen van een tweede kind, trust me! Ja dat is het hem meer, je moet gewoon je handigheid en draai erin vinden en om hulp/ aflossing vragen wanneer dat nodig is.

Maar de tijd gaat erg snel zelfs als je er iedere dag bewust van probeert te genieten. Mayzin rolt al op zijn zij, grijpt al naar speeltjes en herkend stemmen en gezichten. Meneertje wilt het liefst niet meer liggen maar rechtop zitten en heeft al een stabiel nekje. Zijn haren waren zo ontzettend uitgevallen dat hij al voor kennis heeft gemaakt met de tondeuse.

Ik had daarom ook moeite met het posten van maandelijkse updates want zoals je kunt lezen is het allemaal eigenlijk te mooi om waar te zijn. Maar ja zoals het altijd gaat zul je merken, zodra je het benoemd dat het weer veranderd. Maaaaaaaaaaaaar laten we stiekem hopen van niet.