Ik krijg regelmatig vragen omtrent mijn ervaringen wat betreft het geven van borstvoeding. Nu voornamelijk hoe ik mijn borstvoeding heb afgebouwd met Lina.

Allereerst heb ik nooit een streven gehad tot wanneer ik borstvoeding zou gaan geven. Wat ik wel wist was dat ik geen peuter aan mijn borst wou hebben. Steeds werden de maanden bij mij verlengd, dit ook voornamelijk omdat Lina regelmatig verkouden was of ze had last van haar tandjes. Ook ieder keer wanneer zij een prikje moest was ik zo blij dat ik haar borstvoeding gaf om haar te troosten. Ik vond het ook een hele geruststelling dat zij tijdens deze mindere dagen van tandjes, prikjes en ziek zijn toch gezonde voedingsstoffen binnen kreeg, vooral de dagen dat zij niet wou eten. Dit was voornamelijk de reden om door te blijven gaan met het geven van borstvoeding.

Lina was rond de 8 maanden al helemaal klaar met het krijgen van tandjes en kiezen, als ik mij niet vergis. Ook kreeg zij haar laatste prikjes en begon ik steeds meer te denken aan het willen afbouwen van de borstvoeding. Ook met het vooruitzicht op een tweede kind was ik bang dat misschien door de borstvoeding het langer zou duren met het in verwachting raken. Maar niks is minder waar wat betreft dat laatste, want ondanks het geven van borstvoeding raakte ik haast direct zwanger.

Toen ik erachter kwam dat ik in verwachting was wou ik een datum prikken voor mezelf om volledig te stoppen met het geven van borstvoeding. Lina kreeg eigenlijk alleen nog maar borstvoeding voor en na het slapen s’middags en s’avonds. Echter merkte ik dat er geen perfecte timing was, het werd een strijd want Lina was het er natuurlijk niet mee eens. Ik denk dat het dezelfde strijd is die een ouder zal ervaren wanneer je een speen afpakt bij een kind.

Ik hoopte op een wonder, ik wou zo iets moois wat wij hadden niet door middel van verdriet en een strijd afkappen. Je leest wel eens dat een kind de borst gaat weigeren of dat de melkproductie vanzelf stopt, pfff ik hoopte zo dat, dat ook bij mij zou gaan gebeuren. Het 4 keer voeden per dag ging naar 1 keer voeden. Ik liet Lina wat regelmatiger bij mijn moeder slapen in de middag, hier leerde zij dus inslaap vallen zonder borstvoeding. Hierdoor gingen wij over op nog maar 1 keer voeden op een dag en dat was s’avonds voor het slapen.

En toen je raad het nooit na een aantal weken weigerde Lina haar ‘tete” zoals wij mijn borst noemen. Hierdoor stopte mijn melkproductie en toen zij weer om haar “tete” vroeg merkte zij dus dat het op was. Terwijl ik hoopte op dit moment kwam het ook echt hard aan, ik zag het niet aankomen en ineens had Lina mij dus niet meer nodig. Athans zo voelde het op dat moment. Het geen wat ik haar alleen kon geven was beeindigd en mijn kleine meid was ineens een grote meid. Zij was al die tijd afhankelijk van mij alleen en nu zou iedereen zeg maar zo de zorg voor haar kunnen overnemen. Onwijs erge mixed feelings had ik op dat moment.

Nu heeft zij nog wel momenten dat zij om de borst vraagt, maar je merkt aan haar dat ze zich begint te schamen als zij dit vraagt. Ze kijkt er zeg er naar en probeert er lachend om te vragen. Nu maak ik haar duidelijk dat zij een grote meid is en “tete” nu voor haar baby broertje is. Ik denk dat zij dat heel goed begrepen heeft, dit ook omdat zij een baby nichtje heeft van 3 maanden en zij dus ziet dat die ook de borst krijgt.

Ik ben erg blij en dankbaar dat ik Lina dus in totaal 19 maanden lang borstvoeding heb kunnen geven. Het was een pittige periode maar ook een hele bijzondere periode. Ik hoop dat ik dit Lina haar broertje ook mee kan geven. Ik blijf borstvoeding geven één van de mooiste dingen vinden van het moederschap en als ik dan naar Lina kijk ben ik super trots op ons dat wij dit samen zolang hebben kunnen volhouden en dat zij mede dankzij mijn melk zo’n grote gezonde meid is geworden die zij nu is.