Na 30 weken kan ik nu wel zeggen dat ik gewend ben geraakt aan de bewegingen van onze baby. In de ochtend is hij de gene die mij soms eerder wakker maakt dan dat Lina dat doet. Zaterdag ochtend was het rustig in mijn buik. Na het ontbijt merkte ik dat ik nog steeds geen schopje had gevoeld, wat mij wel opviel was dat ik een ontzettende hoofdpijn had, maar hier had ik de afgelopen dagen wel meer last van. Ook had ik last van een hele lichte spot bloeding, hmm dacht ik misschien is het wel mijn baarmoederwand ofzo. Bij Lina had ik in de laatste week dat ik een keer weinig leven voelde. Toen gingen de alarm bellen bij mij rinkelen…. weinig leven + bloeding ?!?!?!?!

Nu ben ik niet iemand die snel in paniek raakt, maar ik wist het even niet meer. De baby zal toch niet nu komen!?

Het was 09:00 in de ochtend en ik appte mijn mommy vriendinnen waarvan ik wist die wakker zouden zijn om eigenlijk te vragen of zij dit ook eerder hebben gehad en één van hun belde mij direct terug en gaf aan de verloskundige te bellen. Ja maar stelde ik mij niet aan dacht ik nog of zou ik nou niet even wachten tot ik wel wat voel. “Nee” zei ze direct bellen, ook bij twijfel!

Toen ik dit gedaan had stond 10 minuten later de verloskundige bij mij op de stoep. Wij hoorde het hartje wel kloppen maar niet direct beweging. Zij adviseerde mij ook omdat ik al paar dagen hoofdpijn had en nu ook die lichte bloeding om naar het ziekenhuis te gaan voor uitgebreide controles.

Mijn zaterdag ochtend/middag heb ik dus besteed in het ziekenhuis. Hier kreeg ik een CTG scan en werd mijn urine gecontroleerd op eiwitten wat kan uitduiden op een zwangerschapsvergiftiging en werd ik getest op blaasontsteking. Ook kreeg ik een inwendige en uitwendige echo om uit te sluiten dat de baby eerder zou kunnen komen.

Het laatste uurtje dat ik op bed lag in het ziekenhuis voelde ik ineens weer de baby bewegen. Zo zie je maar de baby kan ook gewoon langdurig slapen/ stil zijn. Wanneer jij aan het wandelen bent en druk bent wieg jij je baby inslaap. Wanneer jij je rust neemt en even plat ligt zal je zien dat je de baby veel beter voelt.

Gelukkig waren alle testen goed uitgekomen en was er niks met onze kleine man aan de hand. Er werd duidelijk geadviseerd om meer rust te nemen, toe te geven dat je de derde trimester in gaat en je dus sommige taken en dingen niet meer zelf kunt. Dit advies heb ik afgelopen week nauwkeurig opgevolgd. Ik heb het vele malen rustiger aan gedaan, eerder naar bed gaan hielp mij daar erg bij. Vandaar dat jullie mij dus ook minder actief hebben gezien op social media en is zelfs deze blog later online gekomen dan jullie verwachten.

Nu hoef je natuurlijk niet meteen te bellen als je even een uurtje de baby niet meer voelt, in mijn geval werd ik meteen doorverwezen ook vanwege de bloeding. Pas echt als je gedurende een lagere tijd opvallend minder leven voelt, kan het een aanrader zijn om even contact te zoeken met je verloskundige.

Hebben jullie dit ook wel eens ervaren tijdens jullie zwangerschap? Wat hebben jullie toen gedaan? Scroll naar beneden en laat het achter in een reactie, ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.